Verantwoordelijkheid, het lijkt zo simpel

Doe het nou gewoon! Het is maanden geleden dat ik de laatste blog heb geschreven en het begint steeds meer aan me te knagen. Toch gebeurt er steeds niks. Waar komt die inactiviteit vandaan?

Een goede aanleiding om eens goed uit te pluizen hoe het zit met verantwoordelijkheid. De casus is deze persoonlijke worsteling.

Verantwoordelijkheid is volgens Ron Davis:

"de motivatie en het vermogen om controle uit te oefenen."

Dat zijn twee verschillende begrippen. Laten we eens eerst naar vermogen kijken. Vermogen bestaat uit drie factoren: kennis, vaardigheid en gelegenheid. Ik heb tijd en een plek om te werken, de gelegenheid is er dus. Ik heb ervaring met schrijven (en een goede redacteur): met vaardigheid zit het dus wel snor. Maar inspiratie, en daarmee de juiste kennis, ontbreekt. Eén kink in de kabel is gevonden!

Hoe haal ik die kink uit de kabel? Uren brainstormen? Nergens voor nodig. Inspiratie hoeft niet alleen vanuit mezelf te komen. Er is deze blog en een Facebook-pagina. En ik kan het gewoon aan je vragen: waar wil jij graag een blog over lezen?

Zelf verantwoordelijk zijn Heb jij ook wel eens moeite om ergens verantwoordelijkheid voor te dragen? Ga er eens rustig voor zitten en kijk waar het bij jou vastloopt. Ontbreekt bij jou het vermogen om controle uit te oefenen vanwege je dyslexie, dyscalculie of AD(H)D? In een Davis-counseling leer je zelf verantwoordelijkheid te zijn voor je eigen leerproces en hoe je functioneert. En dit scheelt een hoop frustratie en is belangrijk voor je eigenwaarde, of je nu 8 of 80 jaar bent.

En nu terug naar mijn eigen probleem! Ik heb in ieder geval al een onderwerp voor de volgende blog: motivatie. Wil je graag een blog over een ander onderwerp lezen? Schrijf hieronder een reactie en laat het me weten.