Dyscalculie is een verzamelnaam voor allerlei verschijnselen die te maken hebben met rekenproblemen.
Wat is dyscalculie volgens Davis?
Dyscalculie is net zoals dyslexie niet iets wat je hebt, maar iets wat je doet met je hersenen.
De traditionele wetenschap zegt dat mensen met dyscalculie of dyslexie een brein hebben dat niet goed functioneert en dat dit niet te veranderen zou zijn. Maar dat kan wel!
Met Davis®-technieken leer je controle krijgen over wat je doet met je hersenen, zodat de rekenproblemen niet langer ontstaan. Dit lukt door inzicht te hebben in hoe je hersenen werken, gecombineerd met gerichte aandacht.
Wat is dyscalculie?
De gave
Dyscalculie lijkt volgens Davis erg op dyslexie. Beide problemen ontstaan bij beelddenkers. Sommige beelddenkers leren zichzelf om de beelden in hun hoofd van alle kanten te zien. Ze hebben een totaalplaatje van allerlei situaties of dingen.
Iets wat rechtop staat, stellen ze zich even makkelijk en snel op z’n kop voor. Ze ‘zien’ wel twintig verschillende oplossingen voor een bepaald probleem, lang voordat iemand anders er ook maar één heeft bedacht.
Dat wil dan ook zeggen dat ze beschikken over uitstekend ruimtelijk inzicht en zich situaties goed voor de geest kunnen halen. Dit is de sterke kant van dyscalculie, die we ‘de gave’ noemen.
Als beelddenkers hun beelddenk-talent inzetten bij letters of symbolen, beginnen de problemen. Ze bekijken het symbool van alle kanten, maar symbolen zoals cijfers zijn alleen te begrijpen als je ze van één kant bekijkt, met de goede kant naar boven. Wat is anders het verschil tussen een 6 en een 9?
In de war
Nog een hindernis. Zie je woorden vóór je als plaatjes van hun betekenis, dan krijg je het lastig bij ‘lege’ woordjes als ‘keer’ of ‘erbij’.
Beelddenkers raken hier van in de war. Ze raken gedesoriënteerd.
Desoriëntatie zorgt er daarnaast ook voor dat je slechter gevoel voor tijd hebt en volgordes sneller door elkaar haalt. En dat terwijl tijd en volgorde zo belangrijk zijn om goed te kunnen rekenen.
Juist door deze desoriëntatie kunnen de linker- en rechterhersenhelft niet goed samenwerken. Op zo’n moment lopen ze als het ware ‘uit de pas’. Als dat te vaak gebeurt, is de kans groot dat je uiteindelijk dyscalculie ontwikkeld.
Essentieel daarbij is dat niet de hersenen zelf de oorzaak zijn van het ontstaan van dyscalculie, maar de verwarring over symbolen.